اگر در محیط کار یا منزل خود با بیش از یک کامپیوتر سروکار دارید احتمالا به فکر افتاده اید که آنها را به یکدیگر متصل کرده و یک شبکه کوچک کامپیوتری راه بیا ندازید. با اتصال کامپیوتر ها به یکدیگرمیتوانید چاپگرتان را بین همه انها به اشتراک بگذارید از طریق یکی از کامپیوتر ها که به اینترنت وصل است بقیه را نیز به اینترنت متصل کنید از هر یک از کامپیوتر ها به فایل های خود از جمله عکس ها اهنگ ها و اسنادتان دسترسی پیدا کنید و این که که خروجی وسایلی چون dvd player یا وب کم را به سایر کامپیوتر ها ارسال کنید. در این مقاله ضمن معرفی روش های مختلف اتصال کامپیوتر ها به یکدیگر انجام تنظیمات دستی را برای بهره بردن از حد اقل مزایای یک شبکه کامپیو تری به شما نشان می دهیم.

روشهای اتصال: برای اتصال کامپیوتر هایی که در فاصله ای نه چندان دور از یکدیگر قرار دارند راههای مختلفی وجود دارد که عبارتند از: سیم کشی دیتا به صورت تو کار در حین ساخت ساختمان که امروز بسیار متداول است. در این روش همان گونه که برای برق ساختمان از قبل نقشه می کشند و مثلا جای کلید ها و پریز ها را مشخص می کنند برای شبکه کامپیوتری هم نقشه کشی و سیم کشی می کنند.
قرار دادن سیم ها در کف اتاق و اتصال کامپیوتر هایی که در یک اتاق قرار دارند.

استفاده از فناوری بی سیم استفاده از سیم کشی برق داخل ساختمان استفاده از سیم کشی تلفن داخل ساختمان هر یک روش ها مزایا و معایب خاص خود را دارند اما برای به اشتراک گذاشتن چاپگر فایل ها و اینترنت باید کامپیوتر ها را به نحو صحیح و مناسبی تنظیم و آماده کنید و فرق نمی کند که کدام روش را انتخاب کرده باشید به همین دلیل کار را از همین نقطه شروع می کنیم از آنجا که ویندوز های اکس پی و 98 پر استفاده ترین ویندوز ها در منازل و دفاتر کوچک هستند نحوه اشتراک گذاری منابع در این دو ویندوز را مورد بحث قرار می دهیم هر چند مورد سایر ویندوز ها مفاهیم تغییر نمی کند گام های اولیه: برای راه اندازی شبکه در منزل خود این سه کار را باید انجام دهیم: 1) انتخاب فناوری مناسب شبکه
2) خرید و نصب سخت افزار مناسب این کار، که اصلی ترین آنها کارت شبکه برای هر یک از این کامپیوتر ها و یک هاب سوییچ است
3) تنظیم و آماده سازی سیستم ها به نحوی که بتوانند همدیگر را ببینند و با یکدیگر صحبت کنند از این سه مرحله قدم سوم از همه مهم تر است. ویندوز اکس پی قسمتی به نام network setup wizard دارد که تنظیمات شبکه را برای شما انجام می دهد. به غیر از این متخصصان هستند که در ازای دریافت دستمزد، شبکه شما را در محل راه می اندازند. نام گذاری کامپیوتر ها به اشتراک گذاشتن چاپگر ها فایل ها و اتصالات اینترنتی،اساسی ترین کارهایی هستند که این افراد برای شما انجام می دهند. اما اگر با مشکلی مواجه شوید یا تنظیمات کامپیوتر تان بهم بخورد، باید بتوانید خودتان شبکه را تنظیم کنید. کلا بد نیست مفاهیم و اصول راه اندازی یک شبکه کامپیوتری را بدانید تا به هنگام ضرورت خودتان بتوانید دست به کار شوید.

به طور کلی کار هایی که باید انجام دهید تا یک شبکه مرده را زندهپ کنید و به بهره برداری از ان بپر دازید، از این قرار است: نام گذاری کامپیوتر دادن آدرس ip به اشتراک گذاشتن فایل ها به اشتراک گذاشتن چاپگر انجام تنظیمات امنیتی به اشتراک گذاشتن اتصال اینترنت نام گذاری کامپیوتر: بعد از نصب سخت افزار های مورد نیاز برای راه اندازی شبکه، نیاز به نوبت به نصب نرم افزار های آن می رسد. در اولین قدم باید برای تک تک کامپیوتر های موجود در شبکه خود اسمی منحصر به فرد و غیر تکراری انتخاب کنید. علاوه بر اسم کامپیوتر اسم گروه کاری یا work group هم مهم است. تمام کامپیوتر های یک شبکه باید عضو یک گروه کاری باشند. ویندوز اکس پی: برای نام گذاری کامپیوتر در ویندوز اکس پی این مراحل را دنبال کنید: 1) پنجره control panel را باز کنید . 2) اگر حالت نمایش آیکون ها به صورت کلاسیک نیست روی لینک classic new کلیک کنید.در این حالت بر نامه system را اجرا کنید. 3) در کادر محاوره ظاهر شده صفحه computer name را انتخاب کنید . 4) همان طور که ملا حظه می کنید کامپیوتر یک اسم کامل دارد و یک گروه کاری. روی دکمه change کلیک کنید تا کادر محاوره بعدی ظاهر شود. 5) در کادر اول اسمی را تایپ کنید که می خواهید به کامپیوتر تان اختصاص دهید. این اسم هر چیزی می تواند باشد، فقط نباید تکراری باشد. مثلا اسم کامپیوتر اول را pc 1 بگذارید. 6) در کادر دوم اسمی را که می خواهید به گروه کاری خود اختصاص دهید وارد کنید.مثلا my office یا my home یا هر چیز دیگر. حتی خود work group هم بد نیست. 7) در پایان ok و دوباره ok را بزنید. اگر ویندوز خواست ری استارت کند قبول کنید. ویندوز 98 برای نام گذاری کامپیوتر در ویندوز 98 این مراحل را دنبال کنید: 1) با کلیک راست روی آیکون network neighborhood روی دسکتاپ گزینه، properties را انتخاب کنید. 2) در کادر محاوره ظاهر شده، به صفحه identification بروید. 3) در کادر اول، اسم کامپیوتر و در کادر دوم اسم گروه کاری مورد نظر را بنویسید. بعد از تنظیم نام برای تک تک کامپیوتر ها و گذاشتن یک اسم برای گروه کاری تمام آنها، کامپیوتر ها را دارای هویت کرده و در یک گروه جای داده اید. حالا نوبت به دادن آدرس ip میرسد.
آدرس ip
آدرس ip نشانی هر کامپیوتر در شبکه است. کامپیوتر از طریق این نشانی است که یکدیگر را در شبکه پیدا می کنند. در هر شبکه آدرس ip هر کامپیوتر باید منحصر به فرد و غیر تکراری باشد. در باره ip و آدرس دهی از این طریق، زیاد میتوان صحبت کرد، اما از آنجا که در این مقاله قصد پرداختن به تئوری را نداریم بلا فاصله دست به کار می شویم. فقط ذکر این نکته را ضروری میدانیم که آدرس ip در واقع یک شماره چهار قسمتی است. هر قسمت عددی از 0 تا 255 است که با علامت نقطه از قسمت بعدی جدا می شود. مثلا
192 /168 /0 /1 یک آدرس ip است. مفهوم دیگر subnet mask است، که توضیح آن هم از حوصله این مقاله خارج است. فقط این را قبول کنید که در یک شبکه کوچک، subnet mask را به صورت 255 /255 /255 /0 تایین می کنیم. در یک شبکه کوچک، برای تمام کامپیوتر ها سه قسمت اول آدرس ip را یکسان می گیریم و فقط قسمت چهارم را برای هر کامپیوتر عدد متفاوتی را در نظر می گیریم. مثلا در کامپیوتر اول آدرس 192 /168 /0 /1 و برای کامپیوتر دوم آدرس
192 /168 /0 /2 را می نویسیم و به همین ترتیب در بقیه کامپیوتر ها قسمت چهارم آدرس ip را عدد متفاوتی را می دهیم.

منبع:persianfardad.com